Love Story 7 Vampire VI
ร่างเล็กถูกกระชากกลับไปที่เดิม
และถูกเหวี่ยงไปยังโซฟาที่อยู่ใกล้ที่สุดและตามมาด้วยร่างสูงใหญ่ของเทาที่ตามลงมานั่งทับร่างเล็กเอาไว้ไม่ให้ดิ้นหนี
พร้อมกับมือใหญ่ที่กำรอบคอเอาไว้มั่น
มืออีกข้างจับเข้าที่ปกคอเสื้อที่เจ้าตัวใส่เลื่อนมือลงตามรอยแยกของเม็ดกระดุมและกระชากมันออกในครั้งเดียว
ก่อนที่ผู้กระทำจะใช้สายตาสำรวจร่างกายโดยที่จงแดยังคงดิ้นหนีทั้งๆที่ไม่ว่าจะหนียังไงก็คงไม่มีทางรอด
“ฉลาดดีนี่ที่ไม่ทิ้งรอยเอาไว้” เทาบ้าไปแล้ว!!!พูดเรื่องอะไร? รอยบ้าอะไร
“อย่า”
จงแดร้องลั่นเมื่อมือใหญ่ของเทาเลื่อนลงมาที่ขอบกางกาง
แต่มีหรือที่คนอย่างเทาจะฟัง
และถ้ามองไม่ผิดตอนที่จงแดร้องห้ามแววตาของเทามันเหมือนมีประกายอะไรบางอย่าง
และกางเกงก็ถูกถอดและโยนไปพร้อมกับชั้นใน
ตอนนี้บอกได้เลยว่าแทบเปลือย(เพราะมันยังเหลือเสื้ออีกตัวที่ยังไม่หลุดจากตัวของจงแด)
มือที่บีบรอบคอคลายลงให้พอได้หายใจสะดวก
แต่เทาก็ยังไม่ยอมปล่อยจงแดให้เป็นอิสระง่ายๆ ใบหน้าหล่อคมคายก้มเข้าหาระยะประชิด
ปลายจมูกโด่งแตะลงบริเวณแก้มขวาลากไล้ขึ้นไปที่หน้าผาก
เทาไม่ได้กดจูบแต่ใช้ปลายจมูกไล้ไปทั่วไปหน้า
และสิ่งที่เทากำลังทำอยู่มันทำให้จงแดรู้สึกเหมือนจะหายใจไม่ทั่วท้องมันดูติดขัดไปหมดและเรี่ยวแรงทั้งหมดกำลังจะหายไป
ขาเล็กของจงแดถูกเทาใช้เข่าเพื่อแยกออกกว้างขึ้นและใช้ตัวแทรกผ่านระหว่างขาคู่นั้น
จงแดเสียววูบไปทั่วท้องน้อย ถึงแม้ว่าเทาจะใส่เสื้อผ้าครบทุกชิ้น
แต่ส่วนของร่างกายจงแดที่สัมผัสกับเทามันไม่มีสิ่งใดขวางกันอยู่นี่สิ เจ็บใจชะมัด
เทาใช้มือที่วางอยู่บนสะโพกลูบไล้ลงตามเรียวขา
จับเข้าที่ขาอ่อนและยกมันขึ้นมาบีบเค้นที่เนื้ออ่อนด้านในจนจงแดต้องเม้มปากแน่น
“ไม่”
จงแดร้องห้ามเมื่อนิ้วมือยาวของเทาสัมผัสเข้ากับส่วนที่ปิดสนิท
และถดร่างของตัวเองหนีออกจากสัมผัสของเทา พยายามหนีบขาตัวเองเข้าหากันให้มากที่สุด
“ทำไม.....เพลียหรือยังไง”
เทาพูดขึ้นทันทีที่เห็นท่าทางของจงแดแบบนั้น
เพลีย?....ถ้าจะหมายถึงว่าไปล่าเหยื่อมา
ใช่มันเหนื่อยนะ และครั้งนี้กว่าจะได้ก็เล่นเอาเหงื่อตกเหมือนกัน
“ใช่” นั่นแหละ
ไม่รู้ว่าไอ้เพราะคำพูดยอมรับง่ายๆของจงแดมันไปกระตุ้นต่อมบ้าอะไรของเทา เพราะพูดจบนิ้วมือเรียวที่แค่ลูบไล้กลับกดย้ำเข้าไปในตัวของจงแดเพียงแค่ครั้งเดียวและกดย้ำจนร่างของจงแดเกร็งแน่น
ตอนนี้ร่างกายของจงแดเหมือนเป็นของเล่น
ไม่ว่าเทาจับ จะจูบ หรือว่าทำรอยตรงไหนจงแดก็ไม่มีสิทธิห้าม
ได้แต่นอนอ่อนปวกเปียกให้เค้าเล่นสนุก
เมื่อคิดมาถึงจุดนี้แล้วน้ำสีใสก็ไหลลงอาบร่องแก้มอย่างยอมจำนน
ถึงแม้ร่างกายจะเจ็บแต่มันก็ไม่เท่ากับความเจ็บในอกที่มันเหมือนกับมีมีดเป็นพันๆเล่มคอยกรีดหัวใจให้เหวอะหวะ
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เรื่องทั้งหมดเขาผิดอะไร......หรือว่าผิดที่เกิดมามีเชื้อสายของสายพันธ์ต่ำเตี้ย
ผิดทั้งที่ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าไปทำอะไรให้
เทาชะงักเมื่อรับรู้ถึงหยาดน้ำตาของคนใต้ร่างที่ไหลออกมาโดยที่อีกฝ่ายไม่คิดจะเช็ดมันหรือห้ามมันด้วยซ้ำ
และยิ่งทำให้นิ่งขึ้นไปอีกเมื่อพบว่าอีกฝ่ายเพียงแค่นอนหลับตาและเม้มปากแน่น
ก่อนที่ก้อนสะอื้นจะหลุดออกมาให้ได้ยิน
“ฮึก ฮึก” ความรู้สึกผิดนี่มันคืออะไร
เทาผละออกไปแล้วแต่ยังไม่ลุกไปไหน
มองร่างเล็กที่ตอนนี้ยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาปิดปากไว้แน่น แต่กลับไม่ยอมลืมตาขึ้นมา
ร่างเล็กสั่นไหวตามแรงสะอื้นที่แม้ว่าจะกลั้นยังไงก็คงห้ามไม่อยู่
ไม่มีทางซะหรอก ถึงจะร้องไห้น่าสงสารแค่ไหน
แต่เขาก็จะย้ำให้จงแดคิดเอาไว้ว่าตัวเองเป็นของใคร
และคนที่ทำได้ก็คือเทาเพียงคนเดียว
ถ้ามองโดยรวมดีๆแล้ว
ตามที่เทาสังเกตร่างกายทุกส่วนของจงแด ถ้าไม่เอาอารมณ์ของตัวเองเป็นตัววัดเกินไป
ร่างกายของจงแดยังสะอาดดี
และนั่นถึงทำให้เทาต้องโน้มหน้าเข้าไปหาและกดจบที่ปลายหางตาต้นตอของน้ำตาที่กำลังไหลอาบแก้มอีกคนอยู่ตอนนี้
ใช้ปลายลิ้นร้อนเลียจากปลายคางวนขึ้นมาที่หางตาทำแบบนั้นสลับซ้ายขวาจนน้ำตาของอีกฝ่ายหยุดไหล
จูบกดซับที่เปลือกตาที่ปิดสนิท
แขนทั้งสองข้างช้อนใต้ร่างและโอบกอดจงแดให้ใกล้ชิดเข้าไปอีก จงแดเหมือนจะหายสะอื้นแล้ว
แต่ยังคงหลับตาแน่นไม่ยอมลืมตามองหน้า
นั่นยิ่งทำให้เทาเพิ่มแรงในการัดอีกฝ่ายให้มากขึ้นแต่ไม่ถึงขั้นรัดจนอึดอัด
ใช้มือรั้งมือทั้งสองข้างที่ปิดปากจงแดอยู่ออก กดจูบบนริมฝีปากบางที่เอาแต่เม้มเข้าหากันใช้ลิ้นเลียบนกลีบปาก
ดูดดึงจนอีกฝ่ายยอมเปิดปากให้ เทายกยิ้มด้วยความพอใจ
ก่อนที่จะส่งลิ้นร้อนเข้าชิมรสความหอมหวานของอีกคน มือใหญ่ลากไปตามแผ่นอกเปลือยและตามด้วยริมฝีปากที่กดจูบไปทั่วแผ่นอกสร้างรอยเอาไว้แทบจะทุกส่วนที่ปากลากไปสัมผัส
จงแดเกร็งหน้าท้องด้วยความเสียววูบเพราะปลายลิ้นของเทากำลังแหย่ลงบนแอ่งสะดือ
มือซ้ายเทาใช้จับสะโพกจงแดเอาไว้แน่น ส่วนข้างขวาก็คอยลูบไล้จากหัวเข่าขึ้นมาที่ขาอ่อนบีบเค้นจนเป็นรอยแดง
ก่อนที่จะคว้าหมับที่จุดสำคัญกลางลำตัวที่จงแดไม่อยากยอมรับว่ากำลังมีอารมณ์ร่วม
ทุกครั้งที่มีอะไรกันเทาไม่เคยอ่อนโยนแบบนี้มาก่อน
ถึงแม้จะสำเร็จความใคร่แต่กว่าที่จงแดจะมีอารมณ์ด้วยนั้นก็เล่นเอาเจ็บระบมไปทั้งตัวเพราะเทารุนแรงกับมันทุกครั้ง
แต่ครั้งนี้ไม่ นั่นเลยเป็นสาเหตุให้จงแดมีปฏิกิริยาที่เร็วกว่าเดิม
“อือออออ อึ๊ก” แม้จะกัดปากตัวเองจนเจ็บ
แต่ไม่ว่ายังไงจงแดไม่มีทางหลุดเสียงครางออกมาแน่ๆ
“อ๊ะ ฮึก ฮื้ออออออ”
และไม่นานจงแดก็ปลดปล่อยความต้องการของตัวเองออกมาจนเลอะไปหมดทั้งฝ่ามือของเทา
และนั่นก็เป็นสิ่งเดียวที่เทาจะใช้มันเป็นตัวช่วยสำหรับขั้นตอนต่อไป
เทาใช้มันป้ายไปบนช่องทางที่กำลังตอดรัดรัวจากการที่เอานิ้วมือไปเกลี่ยเท่านั้น
ดูเหมือนว่าครั้งนี้เทาใจเย็นกว่าทุกครั้งเพราะเขาค่อยๆสอดนิ้วมือของเขาเข้าไป
ปรับสภาพให้ช่องทางคุ้นชินด้วยนิ้วมือของเขาทั้งสามนิ้ว
จงแดถึงกับเบ้หน้าด้วยความเจ็บ แต่มันก็แฝงไปด้วยความสุขสมที่ไม่เคยได้รับ
เมื่อถูกกระตุ้นหนักๆมันเลยเปลี่ยนจากความเจ็บเป็นความซ่านแทน
และครั้งนี้ตัวช่วยในการเก็บเสียงที่ดีก็คือหลังมือซ้ายที่เจ้าตัวยกขึ้นมาปิดปากตัวเองเอาไว้
แต่หารู้ไม่ว่าคนมองอย่างเทาแทบคลั่งกับการยั่วยวนโดยไม่ได้ตั้งใจนั้น
ที่จริงเทาก็อยากจะสอดใส่เข้าไปเลย แต่ครั้งนี้เขาอยากให้จงแดยอมนอนกับเขาจริงๆไม่ใช่การบังคับเหมือนทุกครั้ง
เทายอมรับว่าทุกครั้งที่เขามีอะไรกับจงแด มันมีความสุขนะแต่มันไม่สุดเหมือนอย่างวันนี้ที่ร่างเล็กนี่ยอมโอนอ่อน
และคล้อยตามในสิ่งที่เขาชักนำ
เทาผละใบหน้าออกจากแผ่นอก
ที่ตอนนี้มีรอยแดงๆเต็มไปหมดมองผลงานของตัวเองด้วยความพอใจ
แต่ถ้าจะดีกว่านี้เขาอยากเห็นดวงตาที่มีความสุขของคนตัวเล็กนี่ ดังนั้นหลังจากที่ถอดเสื้อผ้าตัวเองออกหมดแล้ว
“ลืมตาขึ้นมา” ถึงประโยคมันจะออกไปทางคำสั่ง
แต่น้ำเสียงที่ใช้นั้นกลับอ่อนลงราวกับอ้อนวอนในประโยคนั้นด้วย
ทำเอาจงแดเม้มปากแน่น
สะโพกเล็กถูกดึงเข้าหาร่างใหญ่ยิ่งขึ้น
และถูกยกวางไว้บนหน้าตักของอีกฝ่าย เทาจับขาทั้งสองข้างแยกออกกว้างกว่าเดิม
และโน้มตัวใช้ใบหน้าคลอเคลียแถวๆซอกคอก่อนที่จะกระซิบอีกครั้ง
ดวงตาสองคู่มองกันนิ่ง ต่างคนต่างก็ไม่พูด
แต่กลับใช้ร่างกายเพื่อสื่อสารกัน จงแดต้องผวากอดรอบคอเทาเอาไว้แน่นเมื่ออีกฝ่ายลุกล้ำเข้ามาและเน้นย้ำจนเราแนบสนิทกัน
ลมหายใจแรงๆของทั้งคู่บ่งบอกว่าต่างก็ต้องการกันและกันมากแค่ไหน เทาจูบบนริมฝีปากบางเบาๆราวกับให้รางวัลก่อนที่จะขยับตัวช้าๆเข้าหา
และจงแดก็ต้องเบ้หน้าอีกครั้ง
เนื่องจากความเจ็บเสียด แต่ไม่นานก็เปลี่ยนเป็นความสุขสมเมื่อร่างกายเราทั้งคู่เป็นหนึ่งเดียวกัน
เสียงหอบหายใจดังขึ้นหนักเบาตามแรงอารมณ์และความรุนแรงของการกระทำ
โง่สิ้นดี คิมจงแด
“อ๊า”
ความร้อนถูกส่งเข้ามาในร่างกายของจงแดทันทีที่เราถึงจุดหมายปลายทาง
ถึงกระนั้นเทาก็ยังไม่ถอยตัวตนออกไป
ช้อนตัวจงแดขึ้นให้อยู่ในท่านั่งที่กลายเป็นว่าตอนนี้จงแดนั่งอยู่บนตักเทาอีกทีโดยที่เรายังไม่ผละออกจากกัน
“นายเป็นของฉัน คิมจงแด คืนนี้ฉันจะบอกนายเอง”
นั่นคือจุดเริ่มต้นของสงครามรักที่จงแดจะต้องรับมือกับมันเพราะไม่ว่าจะกี่ครั้งก็ดูเหมือนเทาจะไม่พอสำหรับมันเสียที
