รัก laychen

จางอี้ชิง x คิมจงแด 01

“พี่อี้ชิงครับ...ไม่เอา”

ผมหยุดมือที่กำลังไล้ตามร่างกายผ่านชายเสื้อขึ้นมาตามหน้าท้อง และตอนนี้ก็วนอยู่ที่หน้าอกผม ทั้งบีบเค้นเขี่ยจนผมต้องขยับตัวหนี แต่ดูเหมือนว่าคนที่ผมห้ามจะไม่สนใจฟังคำพูดนั้นเลยสักนิดเดียว ออกจะรุกรานมากขึ้นกว่าเดิมด้วยซ้ำ

“อื้ออออออ พี่อี้ชิง”

“ยิ่งเราพูดแบบนี้พี่ยิ่งหยุดไม่ได้นะจงแด”

เสียงกระซิบแหบพร่าดังขึ้นชิดใบหู พร้อมกับริมฝีปากนุ่มขบกัดที่ติ่งหูเบาๆยิ่งเพิ่มความเสียวซ่านให้ผมขึ้นไปอีก ตอนนี้ผมคงไม่สามารถหยุดการรุกรานจากคนที่ซ้อนอยู่ทางด้านหลังและตัวเองได้แล้วล่ะ คงต้องปล่อยเลยตามเลย ผมละมือจากหนังสือบนชั้นแล้วหันหลังไปเผชิญหน้ากับคนที่โอบกอดผมอยู่ตอนนี้

พี่อี้ชิงหรือจางอี้ชิงแฟนหนุ่มชาวจีนของผมเอง เราคบกันได้เกือบๆสองปีแล้ว ตลอดเวลาที่คบกันก็ราบรื่นดี แม้จะไม่หวือหวาเหมือนคู่อื่นแต่เราทั้งคู่ก็ต่างรู้สึกพอใจกับความรักแบบนี้ของเราแล้ว

พี่อี้ชิงเป็นเจ้าของร้านดอกไม้ที่เปิดอยู่หน้าคอนโดของผม ส่วนผมก็เป็นนักเขียนอิสระที่ต้องการหาที่เงียบๆเพื่อเขียนนิยายสักเรื่อง และผมก็พบว่าที่ร้านดอกไม้ของพี่อี้ชิงมีมุมที่ทำให้ผมเขียนนิยายได้ง่ายขึ้นเพราะมันทั้งเงียบสงบและทำให้ผมมีสมาธิมากกว่าที่อื่น

เรื่องของความรักมันเกิดขึ้นได้กับทุกคน ทุกที่และทุกเวลาอยู่แล้วถ้าเราไม่จำกัดขอบเขตของความรัก เรื่องของผมกับพี่อี้ชิงก็เหมือนกัน เรารักกันในเวลาไม่นานก่อนจะตัดสินใจคบกันในที่สุด พี่อี้ชิงมีนิสัยใจคอเหมือนกับรูปลักษณ์ภายนอกของเขาเลย ทั้งใจดีและอบอุ่น อาจจะผิดไปสักนิดก็คงเรื่องบนเตียงเพราะเรื่องนี้พี่อี้ชิงค่อนข้างจะ.......เร่าร้อน

“อ๊า”

ผมใช้มือยันสะโพกที่กระแทกกายเข้ามาในตัวผมด้วยความรัวเร็ว เสียงของเหลวที่ใช้ชโลมช่องทางดังอย่างหยาบโลนจนน่าอาย ในกายผมตอดรัดแท่งเนื้ออุ่น ผมอ้าขาออกกว้างมากขึ้นเมื่อแรงกระแทกเกินจะต้านรับ หอบหายใจเข้าลึกๆเพื่อผ่อนคลายความเสียวซ่านเมื่อแท่งเนื้อในกายกระตุ้นถูกจุดอ่อนไหว

เม็ดเหงื่อทั้งของผมและพี่อี้ชิงเปียกชื้นไปทั้งร่างของเราทั้งคู่ ผมละมือที่ใช้ยันสะโพกพี่อี้ชิงออกแล้วเช็ดเหงื่อที่ไหลตามสันกรามออกให้ สีหน้าพี่อี้ชิงเวลาที่เราร่วมรักกันเป็นอะไรที่เซ็กซี่มาก เสียงหอบทั้งแหบพร่า สายตาที่ใช้มองผมก็แทบจะหลอมละลายผมให้อยู่ภายใต้ร่างหนานี้

หลังจากที่ผมเช็ดเหงื่อออกให้ พี่อี้ชิงก็โน้มตัวลงมาเพื่อจูบผม พร้อมกับขยับมือขึ้นมาบดขยี้ยอดอกและสาวสะโพกรัวขึ้นเมื่อรับรู้ได้ว่าผมใกล้จะปลดปล่อยแล้ว

"อื้อ.....ฮือ"

ผมครางหวิววาดแขนโอบกอดร่างพี่อี้ชิง ดึงรั้งแทบจะฝังหน้าอยู่กับซอกคอของเขา เสียงแหบปนหอบกระซิบริมหูเบาๆ

"จงแด...จง..."

"อื้อออออออ"

พี่อี้ชิงกระแทกครั้งสุดท้ายก่อนจะหยุดการเคลื่อนไหวร่างกาย แล้วฝังแกนกายไว้ในตัวของผม ของเหลวอุ่นๆอัดฉีดในกายผมก่อนที่แท่งเนื้อจะค่อยๆถอดถอนออกไป ความโล่งเข้ามาแทนที่ ผมรู้สึกล้า ขาทั้งสองข้างที่อยู่ในท่าไหนก็ยังคงค้างไว้เช่นนั้น ส่วนเชื่อมต่อของร่างกายโชว์หราต่อหน้าแฟนหนุ่ม ที่มีแต่สายตาหื่นกระหาย ผมรู้ดีว่านี่คงยังไม่พอสำหรับจางอี้ชิง

"ไปที่เตียงกันนะครับ"

ผมทำได้เพียงแค่พยักหน้าขยับตัวลุกขึ้นยืน น้ำรักที่เคยอยู่ในกายไหลย้อนออกมาเลอะเรียวขา ผมจับใบหน้าพี่อี้ชิงให้หันไปทางอื่น เพราะไม่อาจทนกับสายตาหื่นกระหายแบบนั้นได้ ก้มหยิบเอากางเกงที่ถอดวางอยู่ใกล้ๆวางไว้บนท่อนแขนก่อนจะถูกพี่อี้ชิงจับมือแล้วจูงขึ้นไปชั้นบนของร้านขายดอกไม้

อ่านไม่ผิดหรอกครับ ร้านดอกไม้ "จางอี้" นี่แหละครับ ที่นี่เป็นทั้งร้านและเป็นทั้งบ้าน หลังจากที่คบกันผมก็ยกเลิกสัญญาคอนโดเดิมขนข้าวของมาอยู่กับพี่อี้ชิงที่นี่ ใช้เวลาในแต่ละวันอยู่กับมุมเขียนนิยายของตัวเอง ซึ่งวันนี้กลายเป็นสมรภูมิขนาดย่อมไปแล้ว เห็นทีพรุ่งนี้ผมต้องรีบตื่นมาทำความสะอาดคราบที่เลอะอยู่บนโต๊ะวางหนังสือของผมแต่เช้า

เมื่อขึ้นมาถึงห้องนอนชั้นบนพี่อี้ชิงก็ผลักผมเบาๆลงไปที่เตียง และตามมาด้วยร่างกำยำของเขา พี่อี้ชิงกระชากเสื้อผมในครั้งเดียวกระดุมสามเม็ดบนกระเด็นออกจากรังดุมทันที

"ฉีกเสื้อผมทำไม"

"ก็เรามันน่าขย้ำ"

"จะบ้าเหรอ...พรุ่งนี้เย็บให้ผมเลยนะ"

"ซื้อให้ใหม่ก็ยังได้"

พี่อี้ชิงไม่ปล่อยให้ผมได้ทักท้วงอะไรอีก เขาประกบปากจูบผมทันทีพร้อมกับสอดลิ้นเข้ามาหยอกล้อกับผม เรียวขาถูกแยกออกอีกครั้งพี่อี้ชิงแทนตัวเข้ามาระหว่างกลาง กดแกนกายเข้ามาในตัวผมทันทีโดยที่ไม่ต้องเตรียมอะไรให้เพราะเราพึ่งทำกันไปแล้วหนึ่งรอบ

เมื่อสอดแท่งเนื้อเข้ามาในตัวผมจนหมดพี่อี้ชิงก็เริ่มขยับทันที ของเหลวที่มีอยู่แล้วเหมือนเป็นตัวช่วยชั้นดีให้ขยับร่างกายได้ง่ายขึ้น

ผมเคยบอกแล้วใช่ไหมว่าเรื่องบนเตียงพี่อี้ชิงเร่าร้อน.....

"อ๊า....ฮือ"

ตอนนี้ขาผมข้างหนึ่งอยู่บนไหล่อีกข้างถูกจับวางไว้ที่ข้อพับแขนและแยกออกกว้างเอวพี่อี้ชิงก็ซัดเขาหาผมแบบไม่ออมแรงเลยสักนิด ผมว่าเสียงร้องของผมยังเบากว่าเสียงเนื้อกระทบกันเสียอีก

>///< ผมจะพูดบอกทุกคนทำไมเนี่ย น่าอายชะมัด

ตุบ

ผมถูกพลิกตัวให้นอนคว่ำทั้งที่ส่วนนั้นเรายังไม่แยกจากกันเอวถูกยกขึ้นแล้วรั้งให้แนบชิดกับส่วนเอวของพี่อี้ชิง พี่อี้ชิงขยับตัวช้าๆจากการถอนแกนกายไปเกือบสุดก่อนจะกระแทกตัวเข้ามากสุดแรงจนตัวผมโยกคลอนไปข้างหน้า ทำอยู่แบบนั้นสามสี่ครั้งจนท่อนแขนที่ผมใช้ค้ำยันอ่อนแรงซบหน้าลงกับหมอน ยิ่งแท่งเนื้อภายในกระตุ้นถูกจุดร่างกายผมก็เหมือนจะอ่อนแรงลงไปทุกที สองมือผมกำผ้าปูที่นอนจนมันยับยู่ไปหมด เอวก็ถูกกอดรัดด้วยร่างหนาของพี่อี้ชิงเพื่อรองรับแรงกระแทกเข้าใส่ เสียงของเหลวในกาย เสียงเนื้อกระทบกัน เสียงครางหวิว และเสียงหอบหายใจ บรรยากาศช่างอีโรติคเหลือเกิน

บทรักจบลงด้วยการปลดปล่อย ผมรู้สึกเหนื่อยล้า  ร่างกายเหนียวไปด้วยเหงื่อพี่อี้ชิงก็ไม่ต่างกัน เราทั้งคู่ต่างหอบหายใจ ผมขยับตัวจะพลิกหนีแต่พี่อี้ชิงก็จับเอวผมเอาไว้

"ให้ผมพักก่อนได้ไหมครับ"

"พี่ก็ไม่ได้จะทำต่อสักหน่อย" แต่สายตาไม่ใช่แบบนั้นเลยนะ

"ถ้าอย่างนั้นก็ดีครับผมจะได้ไปอาบน้ำแล้วเตรียมตัวนอน"

"พี่อาบด้วย" หึ...คงจบที่แค่อาบน้ำหรอกนะ

และก็เป็นอย่างที่ผมคิดไว้ไม่มีผิด พี่อี้ชิงไม่มีทางปล่อยให้ผมอาบน้ำในทันทีหรอก เขาแค่หลอกล่อผมด้วยการเปิดน้ำทำทีเป็นอาบ บีบครีมอาบน้ำลงบนตัวผมถูจากหัวไหล่ลงมาที่กลางหลัง สะโพก ก้นและ....นั่นแหละครับ บทรักก็เริ่มต้นอีกครั้งในห้องน้ำนั่นแหละ เสร็จแล้วค่อยอาบน้ำล้างตัวเองให้สะอาด ก่อนจะหาเสื้อผ้าอุ่นๆใส่แล้วนอนกอดกัน

บอกแล้วว่าความรักระหว่างผมกับพี่อี้ชิงราบรื่นดีกว่าคู่อื่นๆ เราคุยกันได้ทุกเรื่อง ชอบอะไรเหมือนๆกัน มันดีมากเลยถ้าไม่มีใครบางคนเข้ามาในชีวิตคู่ที่เรียบเฉยของเรา

....................................................