คืนขย้ำ 02

เมื่อเมียตกปากรับคำว่าให้ทำตามใจ ชายปาร์คก็รีบรุดไปหยิบเอาของในถุงที่ปากบอกว่าของฝากแบคฮยอนมาเททุกอย่างลงบนเตียง โดยมีเมียจ๋านั่งมองตาปริบๆ  

"อะไรเนี่ย" 

"ไม่ต้องงงหรอกค่ะที่รักมามะมาให้ชายปาร์คใส่หูใส่หางซะดีๆ" 

ปากพูดมือก็จับแขนให้เมียจ๋าขยับมานั่งใกล้ๆหยิบเอาที่คาดผมหูแมวที่มีผิวนุ่มมือเพราะขนสีขาวฟูฟ่องคาดใส่หัวให้แมวเหมียว จากนั้นก็หยิบเอาพวงหางแมวสีขาวฟูนุ่มมือไม่ต่างกันขึ้นมาลูบสะโพกจงแดเบาๆแล้วจับเอวเพื่อให้จงแดยกตัวขึ้นซึ่งเจ้าตัวก็ว่าง่ายยอมทำตาม  

การใส่หางมันยากกว่าหูเพราะว่าต้องสอดใส่เข้าไปในตัวของจงแด แต่มันก็ไม่ใช่ปัญหาเพราะชายปาร์คให้เพื่อนแบคเตรียมทุกอย่างไว้ให้หมดแล้ว เพื่อง่ายต่อการสอดใส่ชายปาร์คจึงใช้เจลหล่อลื่นเป็นตัวช่วย  ชะโลมมันที่แท่งสีเงินจากนั้นก็ค่อยๆกดแท่งสีเงินนั้นเข้าไปในตัวของจงแด ร่างผอมบางของเมียจ๋าสะดุ้งนิดหน่อย งอแงจะไม่ยอม  

"ไม่อยากใส่แล้วชานยอล" 

"แป๊บเดียวค่ะ นะกำลังน่ารักเลย" 

ปากพูดมือก็ดันสิ่งที่เรียกว่าหางแมวเข้าไปในตัวเมียช้าๆเมื่อเรียบร้อยชายปาร์คก็ขยับตัวถอยออกมาเพื่อมองภาพเมียจ๋าให้ชัด 

แม้เจ้า! น่ารักโคตร! จงแดโชว์ผิวขาวๆผ่านแผ่นอกที่ชายเสื้อเชิ้ตเปิดกว้าง ร่างผอมบางทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงหลังจากที่ใส่หางแมวเรียบร้อย จึงทำให้สองขาหุบเข้าหากันในท่าที่เข่าชิดและปลายเท้าแยก โมเอะสุดๆ แถมมือจงแดยังใช้มันปิดที่ส่วนชายเสื้อที่ปิดลงมาคลุมขาแค่คิดเดียว แก้มก็แดงเข้ากับหูแมวที่พึ่งใส่ให้ น่าฟัดพอๆกับนางพยาบาลเลย ฟินอ่ะ 

ไม่รอช้าชายปาร์คทำสิ่งที่ต้องทำอีกหนึ่งอย่างต่อทันที ซึ่งก็คือการหยิบเอากล้องDSLR ที่มันเคยอยู่ในมุมตู้เสื้อผ้าออกมา เปิดกล้องและจัดการกดชัตเตอร์ขึ้นทันทีที่กล้องเปิดทำงาน 

"อ๊ะ ชานยอลทำอะไร" 

เหมือนจงแดจะตกใจที่แสงแฟรซสาดเข้าหน้า ยกมือขึ้นมาปิดตาและทำท่าว่าจะมีสติ ชายปาร์คถึงกลับต้องรีบตั้งค่าปิดแฟรซแล้วเดินเข้าไปหาเมียที่ย่นคิ้วมองมาแบบงอนๆ 

"ก็ปาร์คอยากถ่ายรูปตัวเองเก็บไว้นี่คะ จำได้ไหมจงแดลบรูปพยาบาลของเค้าทิ้งหมดเลย" 

"ก็มันน่าอาย แบบนี้ก็น่าอาย" 

พูดแล้วเมียจ๋ายังมีการจับหางขึ้นมาใช้มือรูดมันจากหัวไปจนถึงปลายทิ้งให้หางมันตกลู่อยู่บนที่นอนตามเดิม 

"ไม่ค่ะ มันน่ารักมาก ให้ปาร์คถ่ายเก็บไว้นะ" 

"ทำไมเป็นคนแบบนี้นะชานยอล......จะเอาท่าไหนดีล่ะ" 

หึหึ ถ้าจงแดอยู่ในอาการมึนๆแบบนี้ต่อให้เรื่องมันยากแค่ไหนขอมาเถอะจงแดให้ได้ทั้งหมดนั่นแหละ และเพราะเจ้าตัวมีนิสัยการดื่มแบบนี้ เวลาไปอยู่กับคนอื่นที่ไม่ใช่ชานยอลหรือคนที่ไว้ใจ จงแดจะไม่แตะแอลกอฮอล์เด็ดขาด เขาควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ หรือถ้าเมากว่านี้จงแดจะกลายเป็นอีกคนที่อันตราย....กับตัวเขาเอง  

งง...งงล่ะสิ อันตรายยังไง คิดเอาแค่มึนๆยังยั่วยวน เอาใจขนาดนี้ ถ้าเมาบอกเลยปาร์คนอนเฉยๆที่เหลือเมียจ๋าจัดการเองทั้งหมดอ่ะ.....เข้าใจตรงกันนะ แต่ที่มันอันตรายคือจงแดเป็นกับทุกคนยังไงล่ะ เพราะฉะนั้นถึงต้องระวังเรื่องดื่มมากๆ 

ไม่พูด ไม่อธิบายใดๆแล้ว ชายปาร์คจัดการบอกท่าเมียเสร็จสรรพ ปากสั่งมือก็กดชัตเตอร์รัวๆ เมียจ๋าก็ให้ความร่วมมือดีมากๆ บิดก้น แอ่นอก ไม่ว่าจะท่าไหนเมียจ๋าก็พร้อมมาก  

ชายปาร์คเก็บรูปเมียจนหนำใจจนกระทั่งถึงภาพที่อยากได้จริงๆ ชายปาร์คเดินไปปิดไฟในห้องให้มืดจากนั้นก็เดินไปดึงผ้าม่านที่เคยใช้ปิดผนังกระจกออกกว้าง เมื่อไร้ผ้าม่านแสงจันทร์จากข้างนอกก็สาดส่องเข้ามา วิวเมืองด้านนอกเวลาค่ำคืนช่างเป็นภาพที่น่าประทับใจจริงๆ 

"มายืนตรงนี้สิคะ" 

"แต่มันเป็นกระจก" 

"ข้างนอกไม่เห็นหรอกค่ะ" 

จงแดมีท่าทีลังเลแต่ก็ยอมลุกจากเตียงแล้วเดินมาหยุดยืนที่หน้ากระจก ชายปาร์คจับเมียให้กันหน้าอออกแล้วมองไปยังเบื้องหน้า มือก็ลูบจากแผ่นอกลงมาที่หน้าท้องแบนราบพร้อมกับยกขึ้นเบาๆเพื่อให้สะโพกนั้นยกขึ้นตาม 

"ท่านี้นะคะ จงแดมองกล้องด้วยนะ" 

"อือ เร็วๆล่ะ....เขิน" 

เพราะเมียน่ารักมากชายปาร์คถึงอดใจไม่ไหวกดจมูกที่แก้มนิ่มแรงๆจากนั้นก็นั่งลงที่พื้นยกกล้องขึ้นแล้วกดชัตเตอร์ 

เมื่อได้รูปที่อยากได้และพอใจมากๆแล้วชายปาร์คจัดการถอดเมมโมรีการ์ดเก็บไว้ในที่ลับ วางกล้องไว้ที่โต๊ะเครื่องแป้งจากนั้นก็ถอดเสื้อและกางเกงตัวเองให้พ้นตัวอย่างรวดเร็วเดินเข้าไปซ้อนหลังเมียที่ยืนอยู่หน้าผนังกระจก ยอมรับนะว่าชายปาร์คเป็นคนหื่น แล้วยิ่งมาเห็นเมียเซ็กซี่แบบนี้ชายปาร์คแทบจะไม่ทนกับเมีย อยากจับกดตั้งแต่ที่ใส่หางเสร็จแล้ว แต่เพราะความอยากได้รูปชายปาร์คจึงต้องอดทน 

กลิ่นหอมจากตัวเมียช่างเย้ายวนใจจนอดไม่ได้ที่จะกดจมูกลงบนไหล่ลาดนั้น สองมือก็สอดเข้าไปในเสื้อเชิ้ตลูบไล้ร่างกายผอมบางอย่างสนุกมือ บดขยี้ยอดอกจนแข็งเป็นไต จงแดบิดตัวหลบมือซุกซนของชายปาร์คที่ลามลงมาที่ท่อนล่างเรียบร้อยแล้ว เสียงครางหวิวเล็ดรอดออกมาให้ได้ยิน ความหื่นกระหายในกายชายปาร์คยิ่งทวีขึ้นเรื่อยๆแล้วยิ่งหางนุ่มๆที่บั้นท้ายของเมียจ๋าปัดป่ายใส่ลูกรัก เลือดในกายชายยิ่งสูบฉีดขึ้นไปอีก 

ชายปาร์ดแนบลำตัวชิดกับแผ่นหลังของเมียมือที่ลูบไล้ตามร่างกายหยุดอยู่ที่เอวและก้นงอนๆ ตอนนี้ชายปาร์คพร้อมแล้วสำหรับมหกรรมสำรวจ จับที่ลูกชายสุดรักสุดหวงรูดรั้งเบาๆแล้วค่อยๆสอดใส่เข้าไปช้าๆ มันจะรู้สึกแปลกๆหน่อยที่มีแท่งสีเงินของหางแมวอยู่ในตัวของเมียจ๋าด้วยแต่ก็ให้ความรู้สึกดีไปอีกแบบ 

จงแดร้องขึ้นมาตอนที่ชายปาร์คสอดใส่ลูกชายเข้าไปจนเกือบหมด ร่างบางสั่นเล็กน้อย ส้นเท้ายกขึ้นจากพื้นใบหน้าน่ารักของจงแดแนบกับกระจกจังหวะการหอบหายใจเป็นไอจนขึ้นฝ้าสีีขาว สองมือยันไว้กับผนังร่างกายเริ่มอ่อนบวกเปียกหลังจากที่ชายปาร์คขยับตัว ผนังอ่อนนุ่มด้านในตอดรัดจนแทบอยากจะกระแทกเข้าไปแรงๆ แต่ก็กลัวเมียจ๋าจะเจ็บและทนรับความเสียวซ่านไม่ไหวปลดปล่อยก่อน   

ท่ามกลางความสลัวในห้องแสงจันทร์สาดส่องให้เห็นร่างสองร่างที่ผสานกันเป็นหนึ่งเดียว เสียงหอบหายใจกระชั้นถี่ ดังผสานกับเสียงเนื้อกระทบกันหางแมวตกลู่อยู่ข้างลำตัวขยับเคลื่อนไหวตามแรงขยับของเอวที่เคลื่อนเข้าหากัน ยิ่งความเร็วเพิ่มขึ้นมากเท่าไหร่ แรงหอบเสียงหวิวและเสียงเนื้อกระทบกันยิ่งดังมากขึ้นเท่านั้น  

ไม่นานความสุขสมหวังก็ประทุออกมาถ่ายทอดเข้าสู่ภายในร่างกายของเมียจ๋าที่ตัวอ่อนแทบจะล้มไปนั่งอยู่กับพื้น ชายปาร์คจับเอวเมียให้มั่นแล้วค่อยๆถอนกายออก จูบที่ไหล่เมียเบาๆแล้วค่อยๆจับหางแมวดึงออกช้าๆของเหลวไหลลงมาตามเรียวขา ชายปาร์คจัดการอุ้มเมียแล้วพาเดินไปที่เตียงต่อ คืนนี้ไม่จบที่แค่นั้นหรอก  

เมื่อมาถึงเตียงก็จับขาเมียจ๋าแยกออกก่อนจะเอนตัวเองทาบทับตามลงไป สอดใส่ในทันที แทบไม่อยากให้ขาดตอนแม้แต่วินาทีเดียว ค่ำคืนนี้เราทั้งคู่ต่างเติมเต็มให้กันและกัน เสียงครางกระเส่า หยาดเหงื่อที่ไหลท่วมกาย หรือแม้แต่เสียงเตียงที่ขยับตามจังหวะ มันเกิดขึ้นอยู่แบบนั้นหลายชั่วโมงเลยล่ะ